نوزده مرداد مصادف با نهم اگوست روز جهانی کار اشتراکی نامگذاری شده که هرساله در سراسر جهان جشن گرفته می‌شود. این روز فقط یک تاریخ در تقویم نیست بلکه یک رویکرد فلسفی به کسب وکار است. که بیان می‌کندچگونه طراحی فضای کاری می‌تواند در هویت ما تاثیر بگذارد. در این روز مدلی از کسب وکار ترویج می‌شود که در آن افراد در یک فضای کار اشتراکی به فعالیتهای کسب‌و‌کار خود می‌پردازند. ﻓﻀﺎﻫﺎی کارﻣﺸﺘﺮک علاوه بر ایجادیک موقعیت مکانی زمینه همکاری ونوآوری واستفاده از خدمات پشتیبانی را تقویت می‌کنند. افراد در این مکان‌ها فرصت شبکه‌سازی داشته و می‌توانند از دانش ضمنی وتجربی یکدیگر باخبر شده و بهره‌وری کسب وکار خود را افزایش دهند. انعطاف پذیری این مدل در طراحی فضای کسب وکار فرصت ارزشمندی را برای استارت آپ‌ها فراهم می‌کند. ایده اولیه فضای کار اشتراکی در اواخر قرن بیستم شکل گرفت.داستان از این قرار بود که چندهکر در کافه‌ای در برلین جمع می شدند تا به کمک تجربیات هم کسب وکارشان را گسترش داده وبه ایده‌های جدید برسند.با این همه این ایده فراگیر نشد تا زمانی که "براد نوبرگ" اولین فضای کار اشتراکی خود را در سانفرانسیسکو در سال 2005 تاسیس کرد و بعد این مدل به حدی فراگیر شد که بسیاری از شرکتهای بزرگ از جمله گوگل وماکروسافت طراحی دفترهایشان را به این مدل رو آوردند. تا الان بالغ بر پنج میلیون نفر درفضاهای اشتراکی کسب و کارشان را اداره می‌کنند. در ایران نیز بالغ بر 80 فضای کار اشتراکی فعال است که خدمات متنوعی را در اختیار افرادی قرار می دهند . آنچه مسلم است فضاهای دوستانه محیط کار باعث می‌شودگرچه افراد بر روی پروژه‌های مختلف متمرکز هستند ولی روح جمعی حاکم انگیزه و تلاش را افزایش می‌دهد وضریب موفقیت را بالا می برد.روز جهانی فضای کار اشتراکی الهام بخش رویای جمعی از"ماشدن "و "همکاری" ست. پاسداشت این روز عهدی ست بر این تایید باور که یک ایده کوچک می‌تواندروزی به یک جنبش جهانی تبدیل شود و شیوه رایج جامعه در اداره کسب وکار را تغییر دهد.